Almost 40 en feeling fabulous

Ik voel mij zekerder en energieker dan ooit en om eerlijk te zijn, denk ik dat het nog beter word. Na mijn scheiding heb ik de kans gegrepen om mezelf weer te vinden en dat begon met goed voor mezelf te zorgen. Ik had besloten om dat het afgelopen was met de vermoeidheid en alleen maar het gevoel om van alles te ‘moeten’. Als alleenstaande moeder van twee jonge kinderen wilde ik weer gaan leven, gaan bruisen van de energie en doen waar ik blij van word.

Hoe het was

Daar zat ik dan op de bank een beetje wazig voor mij uit te staren. Het liefste was ik mijn bed ingekropen, maar er waren nu twee kinderen in huis waarvoor ik moest zorgen. Het was een mooie droom om een gezinnetje te hebben, maar in werkelijkheid kon ik er nu niet van genieten. In de puberteit ben ik depressief geweest waar ik tijdelijk voor was opgenomen in de GGZ. Ik had mij voorgenomen om nooit meer zo depressief te worden als toen. Toch was ik als moeder niet gelukkig. Ik had weinig zin om leuke dingen met mijn kinderen te doen en daardoor voelde ik mij schuldig. Ik merkte dat ik een kort lontje had en regelmatig snauwde naar mijn kinderen. Uit het werk had ik eigenlijk geen puf meer om echt aandacht aan ze te geven en wilde ik het liefst dat ze zo snel mogelijk naar bed gingen. Ik voelde mij leeg van binnen en leefde onder een donkere wolk.

Hoe het nu is

Dat is gelukkig tegenwoordig heel anders. Mensen zien mij vaak als een blij ei, ik barst namelijk van de energie en levenslust. Werk, gezin en een sociaal leven. Met liefdevolle aandacht kan ik alles aan en er ook nog eens van genieten. ’s Morgens sta ik uitgerust op, zin om de dag te beginnen. Ik kan geduldig omgaan met mijn kinderen zonder te hoeven snauwen en ik ben trots op de prachtige ontwikkelingen die ze doormaken. Uit mijn werk geef ik een dikke knuffel aan mijn kinderen en hebben ze mijn volle aandacht. ’s Avonds staat de tv vaker uit dan aan, ik doe liever andere dingen. Ik plan graag leuke activiteiten in zowel met de kinderen bijvoorbeeld naar Nemo als voor mezelf bijvoorbeeld een dagje sauna. Dus dat blije ei, dat ben ik ook, meestal dan. Soms even niet en dat is ook oké.

"Jarenlang heb ik gedacht dat de depressie aan mij lag en daardoor voelde ik schaamte en schuld. Nu weet ik dat het niet aan mij lag maar aan het gebrek van stofjes die het brein nodig heeft om gelukkig te zijn. Gezonder eten, bewegen en aandacht voor het brein, hebben mij er weer bovenop geholpen."

Dit ben ik

Op mijn levensweg ben ik genoeg obstakels tegengekomen. Gelukkig heb ik altijd een keuze hoe hiermee om te gaan. Ik ben geen opgever, maar een doorzetter. Ik concentreer me op wat goed gaat. Positieve mindset staat bij mij voorop. Het is niet vanzelf gegaan om het glas halfvol te krijgen.
Hoewel ik graag van actie en interactie houd, ben ik meestal degene die net buiten de groep staat. Ik observeer en analyseer graag waardoor ik mensen nog beter kan doorgronden.
Van buiten zie ik er heel vrouwelijk uit. Ik kleed mij graag vrouwelijk en draag meestal hakken. Maar van binnen ben ik eigenlijk meer een kerel. Voor mij geen praatjes over ditjes en datjes, maar ik kom liever tot de kern. Ik houd van concreet en doelgericht.
Stilzitten is er voor mij niet bij. Ik ga graag nieuwe uitdagingen aan en leer graag nieuwe dingen. Door het ten slotte te doen, kom je erachter of het wel of niet bij je past. Ik zie het als een ontdekkingsreis.
De schijf van vijf kan wat mij betreft meteen de prullenbak in. Het is mij nog nooit gelukt om mij daar aan te houden.
Vroeger was ik een enorme fan van Destiny’s Child. En nog steeds spelen er nummers van hen in mijn hoofd af, wanneer de situatie erom vraagt. Nummers zoals Survivor, Independant women, Bootylicious en No no no. Ik word er blij van.
Een geluksmomentje voor mij is om te douchen als niemand thuis is. Dus geen kinderen die mij kunnen storen of manlief die op mij wacht. Even helemaal alleen. En dan sta ik natuurlijk (stiekem) net even te lang onder de douche.